Η "ΝΕΑ ΑΡΧΗ" και ένας μικρός απολογισμός ~ Παλαίμαχοι Ανθούπολης Περιστερίου

Πριν από αρκετά χρόνια , στα τέλη της δεκαετίας του 80, ένα τσούρμο παιδάκια από τις γειτονιές της Ανθούπολης , μαζεύονταν κάθε Σάββατο στο γήπεδο του Αγ. Ιεροθέου και υπό την καθοδήγηση του κυρ Γιάννη Μανωλά αλλά και την αγάπη πολλών ανθρώπων που ανιδιοτελώς πρόσφεραν κάθε λογής βοήθεια, μάθαιναν τα μυστικά της μπάλας.

Αυτά τα παιδιά μεγαλώνοντας δημιούργησαν τις περίφημες ακαδημίες της ομάδας, οι οποίες έκαναν πράγματα και θαύματα κατακτώντας το πρωτάθλημα Νέων Αθήνας μία φορά και την δεύτερη θέση άλλες τρεις φορές. Μεγάλες επιτυχίες αν αναλογιστεί κανείς ότι συμμετείχαν ομάδες όπως Παναθηναϊκός , ΑΕΚ , Απόλλων, Πανιώνιος κλπ

Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη για τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά. Ελάχιστοι πήραν μεταγραφή για καλύτερες ομάδες, κάποιοι έμειναν και βοήθησαν την ομάδα, οι περισσότεροι τα παράτησαν, είτε λόγω σπουδών , είτε λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, είτε λόγω προβλημάτων υγείας και κάποιοι έφυγαν για άλλες ερασιτεχνικές ομάδες και γύρισαν την μισή Αθήνα.

Έτσι η παρέα αυτή διαλύθηκε, με μερικά από αυτά τα παιδιά να βρίσκονται εκτός ποδοσφαίρου, σε συναντήσεις με τις οικογένειές τους πλέον ή για καμιά μπύρα, αραιά και που. Και ξαφνικά πριν μερικά χρόνια έπεσε η ιδέα : "τι θα λέγατε ρε σεις να κατέβουμε σε ένα πρωταθληματάκι για να θυμηθούμε τα παλιά και μετά τους αγώνες να πηγαίνουμε για μπύρες;’’

Η αρχική αντίδραση ήταν αρνητική, αφού τα προβλήματα της καθημερινότητας απαιτούν αρκετό χρόνο από τον καθένα μας. Άλλες οι υποχρεώσεις πλέον. Σιγά μη μαζευτούμε έλεγαν οι περισσότεροι. Που να τρέχουμε στην ηλικία μας ,κάποιοι άλλοι. Η ουσία είναι ότι αυτό που χρειάστηκε ήταν θέληση. Αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο να παίξουμε και να κερδίσουμε και μερικά τουρνουά αλλά και να περιμένουμε τις Τρίτες ,Τετάρτες ή Πέμπτες για να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα μας ,να συναντιόμαστε, να τα λέμε.

Πέρυσι λοιπόν την άνοιξη εκεί που παίζαμε στο τουρνουά που λέγαμε, έρχονται δυο παιδιά που αγωνίζονταν στην ομάδα των Παλαιμάχων της Ανθούπολης και μας πρότειναν να συμμετάσχουμε κι εμείς στο Τουρνουά Παλαιμάχων Αθήνας. Οι περισσότεροι ούτε που γνωρίζαμε για αυτό το Τουρνουά. Η ιδέα μας φάνηκε καλή και συμφωνήσαμε να το δοκιμάσουμε. Έτσι λοιπόν η παρέα μεγάλωσε, μαθεύτηκε και σε άλλους που δεν συμμετείχαν στο Τουρνουά και μαζευτήκαμε αρκετοί. Εκεί λοιπόν εκτός του ότι συναντηθήκαμε παιδιά που είχαμε χρόνια να βρεθούμε, βρήκαμε και την ευκαιρία να παίξουμε μαζί και με παιδιά που δεν είχαμε συνυπάρξει ποτέ στην ομάδα της Ανθούπολης. Να σημειωθεί εδώ ότι η ομάδα των Παλαιμάχων Ανθούπολης αποτελείται πλέον από παιδιά που έχουν φορέσει τη φανέλα της ομάδας.

Ξαναδημιουργήσαμε μία παρέα, μια ομάδα που διασκέδαζε εντός και εκτός γηπέδου κάνοντας αυτό που μας άρεσε περισσότερο, παίζοντας μπάλα. Μετά τους αγώνες "μπυροθεραπεία" και την άλλη μέρα πλάκα, διαβάζοντας το "καυστικό" και γεμάτο αυτοσαρκασμό ρεπορτάζ του αγώνα.

Οι δυσκολίες αρκετές, με πρώτη και καλύτερη ,το γήπεδο. Μετά από πολλές προσπάθειες, μας δόθηκε το γήπεδο της Τσαλαβούτας στις 10 το βράδυ. Ικανοποιητικός τάπητας αλλά κακός φωτισμός, ένα αποδυτήριο που το παραχωρούμε πάντα στους φιλοξενούμενους, δύσκολη ώρα και για τις δύο ομάδες. Τα παράπονα μεταφέρθηκαν και μετά από πολλά τηλέφωνα στους υπευθύνους του δήμου Περιστερίου καταφέραμε από το νέο έτος να αλλάξουμε έδρα και να παίζουμε απογευματινές ώρες στο γήπεδο της Χωράφας (είδωμεν).

Κακός αγωνιστικός χώρος αλλά τουλάχιστον με αποδυτήρια και "κανονική" ώρα αγώνα. Όταν έχεις μάθει να παίζεις σε καλά γήπεδα την ώρα που θέλεις, με αποδυτήρια για να αλλάζεις και να κάνεις το μπάνιο σου, σου κακοφαίνεται λίγο. Αλλά αφού είναι καλή η παρέα, το δέχεσαι. Άλλο ένα πρόβλημα ήταν η δυσκολία του μεγάλου γηπέδου αφού στα προηγούμενα τουρνουά παίζαμε σε γήπεδα 8χ8. Μετά από μερικούς αγώνες, το πρόβλημα αυτό ξεπεράστηκε. Στο Τουρνουά των παλαιμάχων δεν υπάρχει βαθμολογία και όταν έχεις μάθει να αγωνίζεσαι για κάτι, επίσης σου κακοφαίνεται. Όχι απαραίτητα να κερδίσεις, αλλά για να έχεις ένα ενδιαφέρον. Μάθαμε ότι αυτό γίνεται για να αποφευχθούν οι εντάσεις. Να πούμε την αλήθεια, δεν έχουμε δει να λείπουν αυτές οι εντάσεις στους λίγους αγώνες που έχουμε παίξει κι ας λείπει το κίνητρο της βαθμολογίας. Και μιας και μιλάμε για εντάσεις, αυτό που έχει παρατηρηθεί σε μερικούς αγώνες είναι ότι η κακή διαιτησία είναι αυτή που δημιουργεί εντάσεις. Οι περισσότεροι από τους διαιτητές κάθονται στη μέση του γηπέδου και μαντεύουν τι γίνεται στο γήπεδο με συνέπεια τον εκνευρισμό των αγωνιζομένων αφού σπάνια πετυχαίνουν φάση.

Η ουσία είναι ότι είμαστε όλοι μαζί και οι αντιδράσεις εκφράζονται μέσα στην παρέα και πολλά λύνονται μέσα από την κουβέντα, όσα είναι εφικτό. Αυτό που αρέσει γενικά, εκτός από τα ματσάκια που κάνουμε είναι το ρεπορτάζ του αγώνα, το οποίο σκοπεύουμε να εμπλουτίσουμε κι άλλο, με την ελπίδα ότι θα συνεχίσει να μην ενοχλεί κάποιους, αφού εξαιτίας του, η ομάδα μας τιμωρήθηκε με δύο αγωνιστικές. Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να ζητήσουμε συγγνώμη από τις ομάδες της Δόξας Αγ. Άννας και της Κηπούπολης που δεν θα μπορέσουμε να παίξουμε μαζί τους.

Η χρονιά που πέρασε, μας έκανε περισσότερους και με περισσότερη διάθεση. Πρόθεσή μαςνα έρθουν κι άλλοι και να μεγαλώσουμε την παρέα.

Όπως θα καταλάβατε από τα παραπάνω, είμαστε μια καλή παρέα που περνάμε καλά κι αυτό φαίνεται προς τα έξω. Με την γκρίνια μας, τη μουρμούρα μας αλλά και τον χαβαλέ μας.

Η χρονιά που πέρασε ήταν μια χρονιά που κυρίως επικεντρώθηκε σε οργανωτικό επίπεδο. Ανεβάσαμε το blog μας, όπου δέχεται καθημερινά περισσότερες από 500 επισκέψεις. Αγοράστηκε αθλητικό υλικό. Εκλέξαμε νέο Δ.Σ. και αποσύμφωρήσαμε τον Τάσο Μπακλαβά, εκ των ιδρυτικών στελεχών της ομάδας το 2007, μοιράζοντας αρμοδιότητες, ενώ για πρώτη φορά η ομάδα απέκτησε 11 χορηγούς, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα σε όλους αυτούς που στήριξαν μέσω χορηγιών την ομάδα δεχθήκαμε μια ανέλπιστη χορηγία από την ακριτική Ξάνθη και τον κύριο Σκουλαρίκη Διαμαντή. Σε όλους αυτούς αλλά και στον καθένα ξεχωριστά τους λέμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Στη νέα χρονιά που έρχεται θα υλοποιηθούν και νέα πράγματα που έχουμε σχεδιάσει όπως Τράπεζα Αίματος, αγώνες για φιλανθρωπικούς σκοπούς, ενώ σε αγωνιστικό επίπεδο θα διοργανωθούν εκδρομές σε όλη την Ελλάδα και δεδομένη πρέπει να θεωρηθεί η συμμετοχή σε διεθνές τουρνουά παλαιμάχων στο εξωτερικό. Δύσκολα, θα σκεφτούν κάποιοι. Είπαμε, καλή διάθεση να υπάρχει, αφού έτσι ξεκίνησαν όλα.